Steen in de Vijver | Tim Kersjes
De televisie speelt een grote rol in de politiek door de manier waarop ze de beeldvorming beïnvloed. Je hoort dan al snel dat de inhoud het eerste slachtoffer van wordt omdat we nou eenmaal nogal visueel ingesteld zijn geworden. Hoe erg is het eigenlijk als het plaatje belangrijker is dan de inhoud? En is dit eigenlijk wel zo?
De impact van de televisie is enorm geweest en heeft onze cultuur ontzettend veranderd. Dit is al te zien aan hoe de meeste huiskamers worden ingericht. Men bekijkt eerst waar de televisie het beste kan staan en de rest wordt daar omheen geplaatst. Televisiekijken is dan ook snel dé nationale bezigheid geworden en ook internationaal (in ieder geval in de westerse wereld) heeft de tv een centrale plek in het leven ingenomen. Dit alles heeft tot gevolg dat we in een beeldcultuur terecht zijn gekomen en dat we veel visueler ingesteld zijn dan ongeveer honderd jaar geleden. Dit heeft allemaal verstrekkende gevolgen. Denk bijvoorbeeld aan de politiek en aan campagne voeren. Vroeger stemde mensen nog gewoon op een partij die bij hun kerk
hoorde, of omdat hun ouders er ook al op stemde. De meeste mensen waren niet zo geschoold en hadden niet de middelen om zich eens flink te verdiepen in de politiek en zo werd er dus veel gestemd uit traditie. Nu de hele wereld de huiskamer binnenkomt, zijn deze zekerheden verdwenen en moeten politici flink aan de bak om het electoraat te overtuigen. Maar hoe doe je dat? Overtuig je ze met een mooi doorwrocht en genuanceerd betoog of met goede one-liners die iedereen kan onthouden? Door de tele-visie ben je ook nog eens door iedereen te zien. Ook dat was vroeger wel anders: hoeveel kiezers in den lande zouden geweten hebben hoe bijvoorbeeld Abraham Kuyper of Hendrik Colijn er eigenlijk uit zagen?
(...)
De volledige versie van dit artikel is alleen te lezen in de papieren editie van Intensief Magazine. Abonnee worden?
Alsof het om de inhoud gaat